Forum 23 Szczepu Harcerek i Harcerzy

Bieszczadzkie reggae

Porannej mgły snuje się dym                             dC dC
Jutrzenki szal na stokach gór                            dC dC
Nowy dzień budzi się                                        FC
dC
Melodię dnia już rosa gra                                   dC dC

     Reggae, bieszczadzkie reggae                     dC dC
     Słońcem pachnące ma jagód smak              dC dC
     Reggae, bieszczadzkie reggae                     dC dC
     Jak potok rwący przed siebie gna                 dC dC

Połonin czar ma taką moc
Że gdy je ujrzysz pierwszy raz
Wrócić chcesz znów za rok
Poranną rosą czekać dnia
   
     Reggae ...

to dobrze staraj sie,. staraj ^^^


"IRLANDIA"

Mieszkalas gdzies w domu nad Wisla

Pamietam to tak dokladnie

Twoich czarnych oczu bliskosc

Wciaz kocham Cie jak Irlandie



A Ty sie temu nie dziwisz

Wiesz dobrze co bylo by dalej

Jakbysmy byli szczesliwi

Gdybym nie kochal Cie wcale



I przed szczesciem zywisz obawe

Z nadzieja, ze mi ja skradniesz

Wloke ten bol przez Wloclawek

Kochajac Cie jak Irlandie



A Ty sie temu nie dziwisz

Wiesz dobrze co bylo by dalej

Jakbysmy byli szczesliwi

Gdybym nie kochal Cie wcale



Gdzies na ulicy fabrycznej

Spotkac nam sie wypadnie

Lecz takie sa widac wytyczne

By kochac Cie jak Irlandie



A Ty sie temu nie dziwisz

Wiesz dobrze co bylo by dalej

Jakbysmy byli szczesliwi

Gdybym nie kochal Cie wcale



Czy mi to kiedys wybaczysz

Dzialalem tak nieporadnie

Czy to dla Ciebie cos znaczy

Ze kocham Cie jak Irlandie



A Ty sie temu nie dziwisz

Wiesz dobrze co bylo by dalej

Jakbysmy byli szczesliwi

Gdybym nie kochal Cie wcale

MAJSTER BIEDA

Skąd przychodził, kto go znał                             CF
Kto mu rękę podał kiedy                                   CC7FG
Nad rowem siadał, wyjmował chleb                          CG
Serem przekładał i dzielił się z psem.                    ea
Tyle wszystkiego co z sobą miał                           GF FCd
Majster Bieda.                                            GC

Czapkę z głowy ściągał gdy
Wiatr gałęzie chylił drzewom.
Śmiał się do słońca i śpiewał do gwiazd.
Drogę bez końca co przed nim szła
Znał jak pięć palców, jak szeląg zły,
Majster Bieda.

Nikt nie pytał, skąd się wziął
Gdy do ognia się przysiadał.
Wtulał się w krąg ciepła, jak w kożuch
Zmęczony drogą wędrowiec boży
Zasypiał, długo gapiąc się w noc
Majster Bieda.

Aż nastąpił taki rok
Smutny rok, tak widać trzeba,
Nie przyszedł Bieda zieloną wiosną
Miejsce, gdzie siadał zielskiem zarosło
I choć niejeden wytężał wzrok
Choć lato pustym gościńcem przeszło                GF
Z rudymi liśćmi jesieni                                      GF
Wiatrem niesiony popłynął w przeszłość        x3        GF
Majster Bieda                                             GF(G)

"GDZIE TA KEJA"

Gdyby tak ktoś przyszedł i powiedział: a

Stary, czy masz czas? G a

Potrzebuję do załogi jakąś nową twarz, C G7 C

Amazonka, Wielka Rafa, oceany trzy, C7 F d

Rejs na całość, rok, dwa lata, to powiedziałbym: a E7 a

Gdzie ta keja, a przy niej ten jacht, E7 a

Gdzie ta koja wymarzona w snach, G C

Gdzie te wszystkie sznurki od tych szmat, g A7 d

Gdzie ta brama na szeroki świat. a E7 a

(i jeszcze raz!)

Gdzie ta keja, a przy niej ten jacht,

Gdzie ta koja wymarzona w snach.

W każdej chwili płynę w taki rejs,

Tylko gdzie to jest, no gdzie to jest?

Gdzieś na dnie wielkiej szafy leży ostry nóż,

Stare dżinsy wystrzępione impregnuje kurz,

W kompasie igła zardzewiała, lecz kierunek znam,

Biorę wór na plecy i przed siebie gnam.

Gdzie ta keja ...

Przeszły lata zapyziałe, rzęsą zarósł staw,

A na przystani czółno stało - kolorowy paw.

Zaokrągliły się marzenia, wyjałowiał step,

Lecz dalej marzy o załodze ten samotny łeb.

Gdzie ta keja ...

"ZBROJA"


e D e
Dałeś mi Panie zbroję
Dawny kuł płatnerz ją
W wielu pogięta bojach
W wielu ochrzczona krwią
G e
W wykutej dla giganta
A H
Potykam się, co krok
G Fis F e
Bo jak sumienia szantaż
e D e
Uciska lewy bok
G D
Lecz choć zaginął hełm i miecz
a G
Dla ciała żadna w niej ostoja
a H7 e a
To przecież w końcu ważna rzecz
e H7 e A e
Zbroja !
Magicznych na niej rytów
Dziś nie odczyta nikt
Ale wykuta z mitów
I wieczna jest jak mit
Do ciała mi przywarła
Przeszkadza żyć i spać
A tłum się cieszy z karła
Co chce giganta grać
Lecz choć zaginął...
A taka w niej powaga
Dawno zaschniętej krwi
Że czuję jak wymaga
I każe rosnąć mi
Być może – nadaremnie
Lecz stanę w niej za stu
Zdejmij ją Panie ze mnie
Jeśli umrę podczas snu
Bo choć zaginął...

Wrzasnęli hasło – wojna !
Zbudzili hufce hord
Zgwałcona noc spokojna
Ogląda pierwszy mord
Goreją świeże rany
Hańbiona płonie twarz
Lecz nam do obrony dany
Pamięci pancerz nasz
Więc choć za ciosem pada cios
I wróg posiłki śle w konwojach
Nas przed upadkiem chroni wciąż
Zbroja !
Wywlekli pudła z blachy
Natkali kul do luf
I straszą sami w strachu
Strzelają do ciał i słów
Zabrońcie żyć wystrzałem
Niech zatryumfuje gwałt
Nad każdym wzejdzie ciałem
Pamięci żywej kształt
Choć słońce skrył bojowy gaz
Choć żołdak pławi się w rozbojach
Wciąż przed upadkiem chroni nas
Zbroja !
Wytresowali świnie
Kupili sobie psy
I w pustych słów świątyni
Stawiają ołtarz krwi
Zawodzi przed bałwanem
Półślepy kapłan – łgarz
I każdym nowym zdaniem
Hartuje pancerz nasz
Choć krwią zachłysnął się nasz czas
Choć myśli toną w paranojach
Jak zawsze chronić będzie nas
Zbroja !
Zbroja ! 2 razy

Lato czeka

Lato, lato, lato czeka
Razem z latem czeka rzeka
Razem z rzeką czeka las
A tam ciągle nie ma nas

Już za parę dni, za dni parę
Weźmiesz plecak swój i gitarę
Pożegnania kilka słów
Pitagoras bądźcie zdrów
Do widzenia wam canto, cantare

Lato, lato, lato czeka
Razem z latem czeka rzeka
Razem z rzeką czeka las
A tam ciągle nie ma nas

Lato, lato, nie płacz czasem
Czekaj z rzeką, czekaj z lasem
W lesie schowaj dla nas chłodny cień
Przyjedziemy lada dzień

Lato, lato, mieszka w drzewach
Lato, lato, w ptakach śpiewa
Słońcu każe odkryć twarz
Lato, lato, jak się masz

Lato, lato, dam ci różę
Lato, lato, zostań dłużej
Zamiast się po krajach włóczyć stu
Lato, lato, zostań tu

"STOKROTKA"

Gdzie strumyk płynie z wolna,
Rozsiewa zioła maj.
Stokrotka rosła polna,
A nad nią szumiał gaj.
Stokrotka rosła polna,
A nad nią szumiał gaj.

W tym gaju tak ponuro,
Że aż przeraża mnie.
Ptaszęta za wysoko,
A mnie samotnej źle.
Ptaszęta za wysoko,
A mnie samotnej źle.

Wtem harcerz idzie z wolna,
„Stokrotko witam cię,
Twój urok mnie zachwyca,
Czy chcesz być mą czy nie?”
Twój urok mnie zachwyca,
Czy chcesz być mą czy nie?”

Tak idą, idą, idą,
Aż zaszli w ciemny las,
A harcerz taki gapa,
Że aż w pokrzywy wlazł.
A harcerz taki gapa,
Że aż w pokrzywy wlazł.
Po pas, po pas.

A teraz my zuchy!
La la la la la...
Stokrotka rosła polna,
A nad nią szumiał gaj.

La la la la la.
La la la la la.
Ptaszęta za wysoko,
A mnie samotnej źle.

A ona, ona, ona,
Cóż biedna robić ma.
Nad gapą pochylona,
I śmieje się cha, cha.
Nad gapą pochylona,
I śmieje się cha, cha. (x2)

"Zośka"

Szare hełmy błyszczą stalą,
Rytm podkutych nóg,
Twardo dudni bruk.
Hej, niech zmyka wróg!
To szturmowcy drogą walą,
Śpiewa chłopców chór
W cekaemów i peemów wtór,
Do boju!
Zośko, Zosiu, hej, Zosieńko!
Maszerować chodź, panienko,
Przecież idziem w bój,
W tan przy świście kul,
Seryjką z peemu,
W rytm tego refrenu,
Wybijaj takt.

Cóż, że czasem kula draśnie,
Cóż, że tryśnie krew,
Brzmi szturmowy śpiew,
Nasz bojowy zew!
A gdy który śmiercią zaśnie,
To przyjemnych snów!
Spotkamy się jutro może znów
Kolego!

Zośko, Zosiu, hej, Zosieńko!
Łezkę z oka otrzyj ręką,
Chociaż może padł
Ten, co serce skradł,
Szturmowa to dola
Śmierć, nigdy niewola,
Geesa los!

Hej, Zosieńko, hej, panienko!
Po cóż próżne łzy?
Wszakże z naszej krwi
Wolne wstaną dni!
I wdziejemy znów z piosenką
Panterkowy strój!
I z zabawą, chociaż krwawą — w bój!
Kochanie!

Zośko, Zosiu! Hej, Zosieńko!
Weźmy wszyscy się pod rękę
W te radosne dni,
Maj bzem będzie kwitł!
Pójdziemy łanami,
Tkanymi chabrami,
Ty, ja i my!